Als je allebei dol bent op de bergen, dan neem je je kind(eren) natuurlijk ook mee de bergen in. Dat enthousiasme wil je overbrengen. Je hoopt dat ze het net zo leuk gaan vinden als jij. Jouw kind wordt namelijk niet zo’n dreinende peuter of een kind dat alles stom vindt, toch? Het liefst wil je natuurlijk dat ze de berg op huppelen, maar als ze daar nog te klein voor zijn of als ze even moe zijn, dan heb je toch een hulpmiddel nodig. Hier 10 hulpmiddelen met voor- en nadelen om je kind mee te nemen in de bergen, zodat ze net zoveel lol beleven aan de bergen als jij.
De nummer 1 in de stad heeft zo zijn voor- en nadelen op de berg. Het is natuurlijk heerlijk dat je baby lekker kan slapen in het mandje of dat je kind heerlijk kan wegdutten in het wagentje. Maar het heeft een flink aantal beperkingen wat betreft routekeus. Met een wandelwagen ben je gebonden aan de grotere, vlakkere paden. Daarmee zit je vaak vast aan drukkere plekken, omdat ze nu eenmaal makkelijk bereikbaar zijn. Wil je graag echt de bergen in, dan kies je liever voor een ander hulpmiddel.
Een bolderkar is ideaal op het strand. Stevige, brede wielen en naast je kind ook nog eens genoeg ruimte voor picknickkleden, eetmanden en luiers. Moderne varianten hiervan zijn gemaakt van aluminium en doek en ook geschikt voor ruiger terrein. Hier kunnen vele kilo’s en zelfs meerdere kinderen in. Nadeel blijft dat op een helling elke kilo telt. Daar is met moderne bolderkarren ook over nagedacht, zodat je met twee volwassenen kan trekken en/of duwen.
Je kleintje in de rugdrager voelt heel logisch. Als je toch al gewend bent aan een rugzak op je rug, dan is dit vergelijkbaar, toch? Vergelijkbaar, maar toch wel anders. Mijn rugzak zit als gegoten en blijft daar ook zitten. Mijn kleine mannetje echter ging alle kanten op. Hij gooide zich van links naar rechts om alles te kunnen zien. Reuze gezellig, maar wees hier bedacht op. Kleine paadjes kunnen wel, maar kies geen plekken waar je je evenwicht echt niet mag verliezen….
De buikdrager of draagzak is ook zo gezellig. Dit kan alleen als je kleine echt nog klein is. Een forse peuter is te zwaar om voor te dragen. Maar zolang de buikdrager fijn voelt, is dit ideaal. Je kunt de kleine goed in de gaten houden. Hij of zij torent ook niet boven je uit, wat bij een rugdrager wel mogelijk is. Hierdoor heb je goed overzicht en kan je fijn wandelen. Je hebt zelf iets minder zicht op waar je je voeten plaatst. Dat dan weer wel.
Als je gaat fietsen in de bergen hang je natuurlijk een fietskar achter de fiets. Dan kan de kleine lekker slapen, terwijl je zelf al het werk doet. Sommige fietskarren kunnen ook omgebouwd worden tot wandelwagen of kar met glijders eronder. Daarmee kun je langlaufen terwijl de kar achter je aan glijdt. Ideaal voor een tocht en als je de boodschappen wilt halen op de langlauflatten.
Als je in de winter op pad gaat, dan kies je natuurlijk voor een slee. Je hebt opzetstoeltjes voor als ze heel klein zijn. Als het omhoog loopt laat je ze lekker zelf de (lege) slee trekken. Naar beneden? Glijden maar. Als je kiest voor een autovrije wintersport, dan kan je vaak ook in het dorp zelf rondom het huis met de slee op pad. Zo niet, dan moet je misschien in het dorp je kind en de slee dragen. Je hebt opklapbare sleeën, dat kan dan handig zijn.
Denk ook eens aan een loopfiets. Dit wil je natuurlijk niet proberen op hellingen, dan gaat de kleine er wel heel hard vandoor. Maar loop je op iets vlakker terrein, dan is een loopfiets ideaal als ze in die leeftijd zijn dat ze echt niet ver willen/kunnen lopen, maar op zo’n fietsje er vandoor kunnen speren. Zo heb je toch samen je avontuur en kun je al met al best een stuk wandelen.
Wat is er nou leuker voor zo’n kleintje dan om in een liftje te gaan? Dat is een avontuur op zichzelf. Mijn kleine techneut is altijd aan het zoeken hoe dat dan gaat met zo’n kabel en die wielen en de herrie van de motor. Liefst gingen er een paar liften aan ons voorbij, zodat dat eerst onderzocht kon worden. Pas daarna vertrokken we omhoog om van het uitzicht te genieten. Eenmaal bovenop volgde een ommetje van niks, maar de picknick samen op de berg leek een heel avontuur.
Hoe leuk is het niet om met de ezel op pad te gaan? In Frankrijk, Spanje en Italië werden ezels van oudsher gebruikt voor het lopen met lasten. Je kunt in die landen tegenwoordig een ezel huren voor een bepaalde periode. Dan ga je op pad met zo’n dier. Samen wandelen door de bergen. De ezel neemt een deel van de bagage en als het nodig is ook je kind. Op deze manier kan je kind wandelen tot ie moe is of tot jij denkt, dit is een spannend stukje. Dan gaat hij of zij weer bovenop de ezel. En ezels zijn ook nog eens superlief en knuffelig met kinderen.
Een ondergewaardeerde, maar niet te onderschatten hulpmiddel bij het wandelen is de nek van papa of mama. Hierbij hoef je niks mee te slepen. De kinderen wandelen lekker hele stukken zelf. Maar worden ze moe, dan gooi je ze boven op de nek. Op deze manier kan je eigenlijk op allerlei plekken nog goed komen.
Voor alle hulpmiddelen geldt dat ze eigenlijk relatief kort in gebruik hebt. En natuurlijk wil jij het beste voor je kind. Maar denk je dat het hem of haar uitmaakt of iets nieuw is of niet? Denk er dus goed over na als je iets wilt aanschaffen. Veel spullen kun je huren of goedkoop tweedehands aanschaffen en weer verkopen als je ze niet meer nodig hebt. Kortom er zijn vele mogelijkheden om je kind in de bergen mee te nemen. Zoek wat je bij jouw en je kind past en ga vooral!
Thijs verkent de bergen in de zomer het liefst op de racefiets. De schoonheid van het landschap en de strijd aangaan met de berg zijn aspecten waarvoor hij graag afreist naar de Alpen. Naast het beklimmen van bekende Alpenreuzen als Alpe d’Huez, Col du Galibier en Mont Ventoux fietst hij ook graag in de heuvels van Zuid-Limburg.
