Helaas alweer de laatste bestemming van de Zwitserland Zomer Toer : Val d’Hérens in Wallis. Dit dal is wellicht wat onbekender bij het grote publiek, maar naar onze mening zijn dit vaak daardoor de mooiste plekken. Het dal ligt vlakbij Saas-Fee en Zermatt en doet qua berglandschap niet onder aan deze dorpen. De dorpjes in het dal zijn gemoedelijk, sfeervol en authentiek. We zijn een beetje verliefd op het dal zodra we er binnen rijden.
Rustig zijdal van het Rhônedal
Het Val d'Hérens is een zijdal van het Rhônedal aan de voet van de 4357 meter hoge Dent Blanche. We rijden via Sion en een mooie bergweg het dal in. Het eerste wat opvalt is de rust en puurheid, zeker in tegenstelling tot het Rhônedal. Het Val d'Hérens is een oase van rust, met oude huizen. Stress kennen ze hier niet. We rijden meteen door naar het hoogtepunt van het dal, de dam de La Grande Dixence.
Hoogste stuwdam ter wereld: La Grand Dixence
Via een redelijk smalle bergweg met meerdere haarspeldbochten bereiken we de parkeerplaats bij de enorme dam. La Grande Dixence is 285 meter hoog, 695 meter land en 200 meter ‘dik’. We zien een gondellift en lopen naar het dalstation. Met de lift gaan we naar de dam en het stuwmeer. Je kunt er ook voor kiezen om te gaan wandelen. We wandelen eerste buiten over de dam voor het tijd is voor wat actie!
700 meter zipline naar de dam
Naast de La Grande Dixence 'hangt' een spannende activiteit: één van de langste ziplinen van de Alpen! Vanaf een afstand ziet het er spectaculair uit. Bij het bergstation krijgen we de uitrusting, waarna we naar de andere kant van de dam lopen. Daar aangekomen krijgen we een korte en duidelijke uitleg van wat de bedoeling is. We zoeven met hoge snelheid over het dal, met een waanzinnig uitzicht over de dam. We gaan toch best hard en aan het eind moet ik vol in de ankers!
We gaan de stuwdam in
De Grande Dixence kun je niet alleen aan de buitenkant bezoeken, ook de binnenkant is open voor het publiek. Vier keer per jaar is hier de mogelijkheid om het gigantische bouwwerk aan de binnenkant te bekijken. Na een korte klim gaan we via een grote deur de koude dam in. Het is hier maar 6 graden binnen! Gelukkig hebben we jassen meegenomen. Binnen in de dam ligt in totaal 32 km aan gangen, waar wij 1 km van verkennen. Onderweg leren we veel over de werking en het doel van de dam, de bouw en de veiligheidsmaatregelen.
Evolène: prachtig Zwitsers dorpje
We slapen in Evolène, dat ooit bekroond is tot mooiste dorpje van Zwitserland. Dit is een bergdorpje zoals je ze 100 jaar geleden voorstelde: oude donker houten huizen, gekleurde bloemen en schuren op palen. We bezoeken een van de oudste huizen van het plaatsje dat stamt uit 1730. Er wordt ons verteld dat een hele familie op een verdieping woonde. Wanneer het tijd werd voor de kinderen om uit huis te gaan, werd het dak van het huis gehaald, om een verdieping erbij te bouwen. Dak op de nieuwe verdieping en klaar. Ze werden de huizen dus steeds hoger. Evolène lijkt echt een openluchtmuseum, maar voor de inwoners is het gewoon hun omgeving.
Raclettekaas uit Evolene
In de avond eten we bij restaurant Au Vieux Mazon raclette, die gemaakt wordt van de plaatselijk kaas. In Val d’Hérens hebben ze hele 'speciale' koeien, waardoor ook de kaas heel speciaal is. Bij binnenkomst zien we de gastvrouw in klederdracht voor een groot vuur staan. Tegelijkertijd wordt hier vlees gegrild en raclette kaas gesmolten. Het lijkt een beetje 'show', maar toch is het zoals het hier al generaties aantoe gaat. De raclette is heerlijk, om eerlijk te zijn de beste die ik ooit heb gegeten!
Alm Alpage d’Eison
Op onze laatste dag staan we heel vroeg op, om naar een alm boven St. Martin te gaan. Op deze alm wordt dagelijks kaas gemaakt van de melk van de lokale koeien. Ook hier zien we weer de typische houten Walliser huizen. Tussendoor rennen honden, kinderen, kippen, koeien en geiten. Wat een prachtig gezicht! Iedereen werkt hard maar lijkt geen stress te hebben. We nemen een kijkje in de kaasmakerij waar papa elke dag twee soorten kaas maakt. Stiekem ben ik een beetje jaloers op het heerlijke pure en ogenschijnlijk eenvoudige leven dat deze (nog erg jonge) mensen en hun kinderen leiden.