De Wilder Kaiser is een indrukwekkend rotsachtig gebergte in Tirol. Aan de voet van deze bergen liggen de plaatsen Ellmau, Scheffau, Going en Söll: perfecte uitgangspunten voor een actieve vakantie. In de directe omgeving zijn volop mogelijkheden voor wandelaars, klimmers en alpinisten. De Ellmauer Halt is met 2344 meter de hoogste berg in de Wilder Kaiser en deze kan beklommen worden via een wandelpad en klettersteig. Indebergen.nl ging het avontuur aan samen met berggids Andy en beklom de Ellmauer Halt via de klettersteig Gamsängersteig. Het was een lange, en hierdoor ook best zware tocht naar het hoogste punt van de Wilder Kaiser. De beloning, het uitzicht vanaf het hoogste punt, was prachtig!
Ellmauer Halt beklimmen
De Ellmauer Halt kan individueel beklommen worden, maar staat ook in het speciale 'Gästeprogramm' waar toeristen in de regio aan deel kunnen nemen. Onder begeleiding van berggids Andy Schonner wordt iedere vrijdag deze hoogste berg van de Wilder Kaiser beklommen. De kosten van de beklimming bedragen € 76,- per persoon.
Voor de beklimming van de Ellmauer Halt dient men te beschikken over:
- › Stevige bergschoenen
- › Een klettersteig-uitrusting inclusief helm (deze is ook te huur bij de school)
- › Een comfortabele rugzak gevuld met voldoende eten en drinken
- › Een goede basisconditie om minimaal 3,5 uur te kunnen klimmen
Lange beklimming
Een dag voor de beklimming worden we gebeld door Andy, de berggids van Alpinschule Schonner. Hij informeert of we de juiste uitrusting hebben en wat onze ervaring in de bergen is. Eigenlijk heel logisch: de beklimming van de Ellmauer Halt is lang, waardoor een goede basisconditie belangrijk is om het vol te houden. Daarnaast is het belangrijk geen hoogtevrees te hebben en, zoals de Oostenrijkers dat zo mooi zeggen: 'Trittsicher' te zijn. We vertellen Andy dat we ervaren wandelaars zijn, maar minder ervaring hebben met klimmen en klettersteigen. Dat is geen probleem geeft hij aan. We spreken af voor de volgende ochtend. Om 07.00 uur moeten we bij de Wochenbrunner Alm zijn, dat is vroeg!
Eerste etappe: de Gruttenhütte (1620 meter)
De volgende dag vertrekken we op tijd vanaf de Wochenbrunner Alm richting de Gruttenhütte. Deze wandelroute van 1,5 uur is niet moeilijk, maar overbrugt toch bijna 600 hoogtemeters. Het weer lijkt steeds mooier te worden, zon en wolken wisselen elkaar af. Na een korte pauze bij de Gruttenhütte, gaat het 'echte werk' beginnen. Het terrein wordt nu flink rotsachtig en al snel bereiken we de eerste sneeuwvelden die we over moeten. Andy geeft uitleg wat we moeten doen in het geval van een uitglijder op de sneeuw. Hierna hijsen we ons in klimgordels en worden we door middel van een klimtouw aan elkaar gezekerd. In een rustig tempo stappen we door.
Gamsängersteig: een lange klettersteig
We moeten even wennen om steeds aan een touw te lopen. Mijn benen zijn niet al te lang en soms moet ik flinke stappen nemen. Nadat we 5 sneeuwvelden zijn overgestoken, komen we bij de klettersteig Gamsängersteig (niveau B/C). De klettersteig is niet heel moeilijk, hij is vooral erg lang, waardoor het conditioneel behoorlijk zwaar kan zijn. Andy maakt het ons nog iets moeilijker door het laatste gedeelte niet de klettersteig te volgen, maar een stukje 'vrij' te klimmen tot de top. Best een uitdaging!
Ellmauer Halt: overweldigend uitzicht vanaf de top
Na bijna 4,5 uur (het kan een uurtje sneller als we minder gestopt waren voor het maken van foto's) bereiken we de top en kijken onze ogen uit: wat is het hier prachtig! We staan op deze enorme rotspartij, terwijl de omgeving hier een stuk lager ligt en liefelijker oogt. Voor de afdaling terug naar het dal volgen we wel de normale klettersteigroute. Op het laatste sneeuwveld hebben we veel pret, op voeten en billen laten we ons door de sneeuw glijden. De zon is inmiddels volop gaan schijnen, dus we gunnen onszelf een heerlijke koude Radler bij de Gruttenhütte. Tijdens de laatste 1,5 uur terug naar de Wochebrunner Alm zijn we eigenlijk allemaal moe en de bovenbenen doen pijn van de inspanning.
Afkoelen in het koude water
We zijn blij als we tegen 17.00 uur weer terug zijn bij de Wochenbrunner Alm. De bergschoenen mogen eindelijk uit en we stappen het koude water van het beekje in, heerlijk! Hierna is het tijd voor een enorme Schnitzel met pommes en we kijken nog eens naar boven naar die enorme rotspartij. Ja, daar stonden we een paar uur geleden, helemaal boven...Wat een topdag en onvergetelijk avontuur.